من آینده هستم»؛ جملهیی است که به رنگ زرد، روی یک تیشرت سیاه رنگ نقش بسته است. این تیشرت متعلق به الیاس، پسر دو سالهام است و هر باری که این تیشرت را به تن الیاس میبینم، فقط به یک موضوع فکر میکنم و آن این است که ما برای ساختن آینده بهتر نسل آینده چه کارهایی کردهایم و چه وظایف و مسئولیت هایی بر دوش داریم؟
همه والدین نگرانی های زیادی در مورد آینده فرزندانشان دارند و این نگرانی ها آنها را به تفکر انداخته است، زیرا والدین همواره در تلاش میباشند که برای فرزندان خود به طور اعم در جنبه های مختلف مادی و معنوی، و به صورت اخص از جمله برای تحصیل، بهترین امکانات را فراهم سازند. اما آیا فقط فراهم سازی امکانات کافی است و یا اینکه باید شرایط استفاده از این امکانات نیز مهیا گردد؟
حقیقت امر این است که نگرانی و در عین حال تلاش برای ساختن آینده خوب برای نسلهای بعدی، وقتی با عقل و منطق جور در میآید که آیندهیی وجود داشته باشد.
در دنیای امروزی متاسفانه عوامل مختلفی وجود دارند که باعث به خطر افتادن آینده نسلهای بعدی میشوند و علیرغم اینکه با بعضی از این عوامل مخربِ آینده کودکان سالهاست که آشنایی وجود دارد، اما تا هنوز علیه این عوامل مخرب، اقدامات جامع و عملی روی دست گرفته نشده است. به طور مثال میتوان از دو عامل عمده یاد کرد، اول فقر کودکان که در کشورهای در حال توسعه و کشورهای صنعتی، در حال رشد است و آینده کودکان را با تهدیدهای جدی مواجه کرده است و دومین تهدید جدی نیز جنگ در کشورهای مختلف است که باعث نابودی آینده نسلها شده و می شود. این دو، عاملین عمده و جدی تخریب کننده و تهدیدکننده نسلهای آینده است که دنیا کم و بیش با آنها آشنا است، اما تاکنون برای رفع این عوامل مخرب، اقدام اساسی و عملی روی دست گرفته نشده است.
اما در کنار اینها یک دشمن پنهان دیگر نیز برای آینده بشر وجود دارد که ما به دلیل عدم آشنایی کافی با این دشمن، متاسفانه آنرا تا هنوز جدی نگرفته بوده ایم: تغییر اقلیم!
تغییرات آب و هوایی یا اقلیم که انسانها عامل اصلی آن میباشند، تاثیرات منفی زیادی بر دنیا داشته است؛ تاثیراتی که اکنون در زندگی روزمره ما به شدت محسوس است، و اگر وضعیت به همین منوال پیش برود، انتظار میرود که این اثرات منفی تغییرات آب و هوا بر روی کره زمین در دهههای آتی بیشتر نیز گردد.
طوری که دیده میشود ما، نسل حاضر، آینده فرزندانمان به عنوان میراث دار زمین و نسل های آتی بشریت را برای راحتی و رفاه خود به خطر انداخته و تاحدودی به نابودی کشاندهایم و دقیقاً به همین دلیل است که نگرانی کودکان، نوجوانان و جوانانی که از مدتها بدین سو در کشورهای مختلف به جای رفتن به مدرسه، برای اعتراض به وضعیت فعلی به خیابانها میروند، بر حق است.
این اعتراضات نسل آینده برای آیندهشان باید مورد حمایت قرار گیرد. رفتن به مدرسه و تعلیم وقتی برای آینده بهتر موثر است که آیندهیی وجود داشته باشد و اگر تغییری به وجود نیاید و ما به همین منوال با محیط زیست خود برخورد کنیم، در حقیقت زندگی نسلهای آینده را همراه با محیط زیست خود نابود کردهایم.
و آن تیشرت الیاس با آن متن نوشته شده روی آن وقتی زیبا و پرمعنی است که ما به او و سایر کودکان اجازه داشتن آینده را بدهیم.
Dieser Beitrag ist auch verfügbar auf: Deutsch (German)