جشن نوروز از رسومات كهن ایران است که هر ساله در نخستین روز از فصل بهار برگزار میشود. ايرانيان در اين روز رفتن زمستان، فصل سرما و آمدن بهار فصل گرمیها، فصل تولد شکوفهها، فصل عاشقانهها، فصل وصالیار، فصل پایان غمها و
فصل اميدها را تجليل مىكنند . با آغاز فصل بهار، سال در تقویم خورشیدی نو میشود و در بهار که پیام آور شروع است ایرانیان نیز نوروز را جشن می گیرند.
حوزه نوروز و نوروز جهانی
نوروز در ۱۰ کشور دیگر جهان به شمول افغانستان و تاجیکستان از قدیم تجلیل میشود. ایران و این ده کشور که نوروز را جشن میگیرند به نام کشورهای حوزه نوروز یاد می شود.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۴ اسفند ۱۳۸۸ برابر با ۲۳ فوریه ۲۰۱۰، با تصویب قطعنامهای، روز ۲۱ مارس برابر با ۱ فروردین را به عنوان روز جهانی نوروز به تصویب رسانده و در تقویم خود جای داد، طی این اقدام بیمثال سازمان ملل متحد، نوروز ایرانی بهعنوان یک مناسبت بینالمللی به رسمیت شناخته شد.
امروزه اما شمار کشورهایی که نوروز را جشن میگیرند به بیش از پنجاه کشور رسیده است
در کشورهایی مانند ایران و افغانستان که تقویم هجری شمسی به کار برده میشود، نوروز، روز آغاز سال نو است. اما در کشورهای آسیای میانه و قفقاز، تقویم میلادی متداول است و نوروز به عنوان آغاز فصل بهار جشن گرفته میشود و روز آغاز سال محسوب نمی گردد.
رسوم ایرانی در نوروز
ایرانیان همواره قبل از شروع سال نو، خانههای خود را به نشانه دعوت از بهار پاک میکنند تا حضور شورانگیز بهار، زیباتر لمس شود و خورشید به زیبایی به درون خانهها بتابد و خانه را گرم از حضور بهار نماید. خانهها در این مراسم که به اصطلاح خانه تکانی معروف است، از تمام آلودگیها پاک میشوند و فرشها و پرده ها شسته میشوند
از دیگر سنتهاى پسنديدهاى كه به پيشواز نوروز توسط خانوادههاى ايرانى انجام مىشود اين است كه اجناس و لباسهایی که نیاز نیستند، به افراد نیازمند داده میشوند تا شاید لبخندی به لب کودک و یا پدری که فقير است و توانایی خرید عید را ندارد، پديد آيد. همینطور ایرانیان برای کودکان لباسهای نو میخرند تا سال نو را با شادی و شعف آغاز کنند و با شادی و لبخند، به بهار خوش آمد بگویند.
در مراسم نوروز کهن، هر ایرانی برای آغاز سال نو، سفرهای پهن میکند و در این سفره از نمادهایی استفاده میشود که این نمادها آرزوهایی برای سال آینده است. این نمادها به «هفت سین» معروف است. هفت سین از سبزه، سمنو، سکه، سیب، سنجد، سماق و سیر تشكيل شده است و هر
.كدام معنى خاصى را افاده مى كند
سبزه نماد شادابی، سمنو نماد باروری، سکه نماد برکت، سیب نماد سلامتی، سنجد نماد عشق و دلدادگی و سماق و سیر نماد محرک شادی است.
در ایران قدیم، ایرانیان از هفت شین استفاده میکردند که به شمع و شیرینی، شهد (عسل)، شمشاد، شقایق و شراب معروف بوده است اما بعد از انقلاب سال ۱۳۵۷، هفت شین به هفت سین تغییر یافت.
در مراسم نوروز، بعد از تحویل سال، هر ایرانی به دیدن اقوام خود میرود. فرزندان و نوهها به خانه پدر بزرگ و مادر بزرگ و خواهران و برادران کوچکتر به دیدن خواهران و برادران بزرگتر خود میروند تا احترام بین آنها باقی بماند و محبت میانشان حکم می کند.
از زيبايىهاى ديگر نوروز اين است كه هر ایرانی سعی میکند که اگر در طول سال بغض یا کینهای از کسی به دل دارد، این بار سنگین کینهها را از دل زدوده، تا باشروع بهار، نور بر دلها نیز بتابد.
در نوروز بزرگترها به نشانه برکت به کوچکترها عیدی میدهند که این عیدی یادگاری زیبایی و گاه برکتی برای آغاز سال است.
تعطیلات نوروز در ایران به نماد ۱۲ ماه سال، ۱۲ روز است و ايرانيان سیزدهمین روز بهار را در خارج از خانه و در پارکها میگذرانند تا به اعتقاد بعضی از افراد، نحسی آن روز هم از بین برود.
